Justyna Marta Kajdzik – dyrektor, właściciel

Wulkan energii, szybka jak wiatr, z morzem pomysłów. Delikatnie mówiąc osoba bardzo kontrowersyjna, niesztampowa z nutką szaleństwa. Jednym słowem żywioł. Już w dzieciństwie zajmowała się swoim młodszym rodzeństwem, dzięki czemu może poszczycić się najdłuższą praktyką zawodową z całego zespołu. Jej praca, to jednocześnie jej hobby. A poza nią kocha sport, siłownię, ruch, a na odpoczynek - książki. Dlatego właśnie na ćwiczeniach lub czytaniu spędza swój wolny czas. Ćwiczenia rozciągające i obwodowe to jej sposób na relaks i droga do spełniania jednego z wielu marzeń – umiejętności zrobienia szpagatu. Marzy też o otwarciu niesystemowej szkoły podstawowej. Hoduje koty, z którymi łączy ją potrzeba niezależności. Jest bardzo otwarta i komunikatywna. Stąd z łatwością przychodzą jej rozmowy z ludźmi. Nie boi się poruszać trudnych tematów, ale potrafi też żartować. Dobry dowcip zawsze poprawi jej humor. Potrafi również śmiać się z samej siebie. Nie jest jej jednak do śmiechu, gdy usłyszy słowo „zaraz”. Wszystko musi mieć zrobione na wczoraj. Na bezludną wyspę zabrałaby oczywiście sztangi, hantle, zestaw gum oporowych i … trenera personalnego. Nie martwi się o to, że będzie tam głodna, bo najbardziej lubi jeść krewetki, których nie powinno tam brakować. 

Anna Rogowska - wicedyrektor

Niepoprawna optymistka. We wszelkich sytuacjach potrafi znaleźć pozytywną stronę. Każdego chętnie wysłucha. Cieszy się z cudzego szczęścia i płacze nad cudzymi smutkami. Jej najdalsze wspomnienie z dzieciństwa, to pierwszy dzień w przedszkolu i ta rozpacz, gdy mama wyszła. Chyba jednak ostatecznie jej się tam spodobało, skoro w dalszym ciągu codziennie przychodzi do przedszkola.
Uwielbia wszystko co włoskie, a to zapewne dlatego, że spędziła we Włoszech kilka pięknych lat swojego życia. Jako mama trójki dzieci osiągnęła mistrzostwo w logistyce, co ułatwia jej też pracę zawodową. Wolny czas spędza z rodziną i przyjaciółmi. Miłe towarzystwo zawsze potrafi poprawić jej humor. Podobnie jak cięte kwiaty, które ma w domu niemal całym rokiem. Denerwuje ją niesłowność, nieszczerość i plotki. Dlatego zawsze mówi to co myśli, a jak nie może sobie na to pozwolić, to nie odzywa się wcale. Relaksuje się czytając książki, najlepiej takie z polecenia. Lubi kuchnię śródziemnomorską, ale na bezludną wyspę, na żadnym morzu, nie da się zaciągnąć nawet siłą, bo bez ludzi nie wytrzyma.

Iwona Sobania – księgowa

Człowiek orkiestra. Nie ma takiej rzeczy, której nie potrafiłaby zrobić. Jest dobra we wszystkim, czego się podejmie. Cechuje ją dokładność, a pracowitość ma głęboko zakorzenioną w naturze. Bardzo lubi gotować i robi to wyśmienicie. Wolny czas chętnie spędza na pracach w ogródku. Jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa, to przygotowania w przedszkolu do wizyty Edwarda Gierka z okazji dożynek. Działo się wtedy niemal tyle co w „Śmieszku” w czasie przygotowań do występów ABBY ;) Denerwują ją głupie żarty w wykonaniu jej męża. Nastrój poprawia sobie w czasie spotkań w miłym gronie. Dlatego to właśnie paczkę dobrych znajomych zabrałaby na bezludną wsypę. Relaks odnajduje przy dobrej książce. Ma słabość do czekolady z orzechami, także zawsze wiadomo jak odwdzięczyć się jej za przysługę.

Kinga Wielechowska – nauczyciel;
Sprytne Kotki

Fanka kryminałów, choć niedawno odkryła w sobie również pasję do gotowania. Ponieważ denerwuje ją nieład w otoczeniu, w którym przebywa, jej kuchnia nawet po eksperymentach kulinarnych razi czystością. Jej pierwsze wspomnienia z dzieciństwa to okupiona licznymi wywrotkami nauka jazdy na rowerze. Siniaki nie zniechęciły jej jednak do roweru, na którym nadal chętnie jeździ w wolnym czasie. Uwielbia kuchnię włoską, a jeśli ktoś zepsuje jej humor, może go poprawić przynosząc na zgodę żelki. Relaksuje się przy dobrej muzyce, ulubionych filmach, w tym serialach. Niekiedy wystarczy jej po na prostu chwila spokoju i ciszy. Na bezludną wyspę zabrałaby Natalię Gruszkiewicz, bo ta spakowała już pół domu. Poza tym we dwie raźniej.

Monika Besser – nauczyciel;
Brykające Tygryski

Urodzony majsterkowicz, kochający porządek. W związku z tym wszystko ma zawsze starannie poukładane, a oglądanie poradników o urządzaniu wnętrz i remontach, to jedno z jej ulubionych zajęć. Łatwo zgadnąć, że najbardziej denerwuje ją bałagan, a humor poprawia sobie sprzątając. Zimą w wolnym czasie chętnie morsuje, a latem chodzi na spacery. Kocha jeść banany. Bez nich nie wyobraża sobie życia. Dlatego wyjazd na bezludną wyspę jej nie przeraża, o ile będzie ona bananowa. Dodatkowo wzięłaby na tę wyspę również czerwone trampki, ekspres do kawy i zestaw małego majsterkowicza. Jest dobra w tworzeniu czegoś z niczego i drobnych naprawach, więc na pewno sobie tam poradzi.

Anna Rawinis – nauczyciel;
Skaczące Żabki

Oaza spokoju i cierpliwości. Jest małomówna, ale potrafi uważnie słuchać innych. Interesuje się zabawami sensorycznymi dla dzieci, co zapewne ma swoje źródło w dzieciństwie, gdyż jej pierwszym wspomnieniem są zabawy błotem z siostrą. Chętnie przegląda też dekoracje wnętrz. Oba te zainteresowania przydają jej się w pracy. W wolnym czasie natomiast dzięki książkom odrywa się od rzeczywistości. Denerwuje się, gdy inni po sobie nie sprzątają, a na poprawę humoru serwuje sobie filmy z pozytywnym zakończeniem. Lubi jeść kartacze, bo kojarzą jej się z domem rodzinnym. Relaksuje się spacerując po parku lub nad jeziorem. Na bezludną wyspę zabrałaby książki, kartki i długopis.

Alicja Szczepek – nauczyciel;
Zwinne Kangurki

Dziewczyna zaradna i zorganizowana. Nie trzeba jej niczego dwa razy powtarzać. Interesuje się tańcem, ale lubi też jazdę na rolkach i na rowerze, oraz książki – głównie kryminały. W wolnym czasie chętnie też ogląda filmy, odwiedza rodzinę i … myje okna!!! Ceni sobie punktualność i prawdomówność. W życiu kieruje się właśnie tymi cechami. Jest dobra również w rozśmieszaniu ludzi i udzielaniu rad, choć nie zawsze właściwych. Denerwuje ją, gdy pada deszcz, a ona nie ma parasola. Zwłaszcza w trakcie spacerów, które uwielbia. Nie lubi też nagłych zmian planów, ale gdy już nastąpią, czekolada zawsze poprawi jej humor. Tym bardziej, że najbardziej lubi jeść słodycze. No jeszcze ewentualnie żurek. Z dzieciństwa wspomina całodzienne zabawy na podwórku i kąpiele w rzece, także żadna bezludna wyspa nie jest jej straszna. Zabrałaby na nią skrzynkę z narzędziami, telefon na baterię słoneczną i dobrą kawę. Relaksuje ją kąpiel, smaczny posiłek, oraz spotkania z rodziną i przyjaciółmi.

Aleksandra Kramkowska - nauczyciel;
Pracowite Pszczółki

 Kobieta, która nigdy się nie nudzi. Ma głowę pełną pomysłów, które z powodzeniem realizuje. Aktywna od najmłodszych lat, co potwierdza jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa, którym jest jazda na rowerze z siostrą. Do tej pory z przyjemnością wybiera się na wyprawy rowerowe. Być może dlatego trzyma formę mimo, że jej ulubionym jedzeniem są wszelkiego rodzaju makarony i sałatki. Jak już się zmęczy, to chętnie ogląda filmy, zwłaszcza te z twórczością Tima Burtona. Interesuje się muzyką filmową, ale jak na nauczycielkę w przedszkolu sportowym przystało, jest dobra również w grach planszowych i siatkówce. Jest fanką polskiej reprezentacji tego sportu, a jej ulubiony gracz to Bartosz Kurek. Nie lubi wyróżniania i dyskryminacji. Wkurza ją też deszczowa pogoda. W gorsze dni humor poprawiają jej spotkania z przyjaciółmi i uśmiech własnych dzieci, a że ma ich troje, niemal zawsze któreś się uśmiecha. Relaksuje się dzięki kąpieli i masażom. Na bezludną wyspę zabrałaby książkę, ale nie chciałaby długo tam zostać.

Osoba ciekawa świata jak mało kto. W kręgu jej zainteresowań jest jazda konna, taniec, koszykówka, łyżwiarstwo figurowe, polityka, różne gatunki muzyki, poznawanie innych kultur i zakamarków globu oraz wiele, wiele innych rzeczy. To najprawdopodobniej ten głód wrażeń sprawił, że jej pierwsze wspomnienie z dzieciństwa to zabawa na placu zabaw zakończona otwartym złamaniem ręki, co nie okazało się tak uciążliwe jak późniejsze przykucie do łóżka w ramach rekonwalescencji. Wolny czas najchętniej spędza z bliskimi na rozmowach albo grach planszowych. Lubi też gry RPG, głośną muzykę, filmy, zwłaszcza te kryminalne, medyczne i mrożące krew w żyłach. Pisze też własne historie. Może kiedyś nawet wyda książkę. Jest świetna w planowaniu i zarządzaniu. Pewnie dlatego doskonale sprawdza się jako wychowawca grupy. Najbardziej denerwuje ją nieszczerość. Nienawidzi kłamstw i chce słyszeć prawdę prosto w oczy. Uwielbia makaron i to on poprawia jej humor w każdej sytuacji. A jeśli może go zjeść w towarzystwie swojego partnera, żadne smutki nie są jej straszne. Nic więc dziwnego, że na bezludną wyspę zabrałaby przede wszystkim jedzenie, bliskich i sprzęt grający.

Natalia Buć - nauczyciel;
Radosne Misie

Skrupulatność to jej drugie imię. Jest dobra w przestrzeganiu terminów, organizowaniu czasu i planowaniu, zwłaszcza wyjazdów i wycieczek. Dlatego na bezludnej wyspie przydałyby jej się kartki, coś do pisania, scyzoryk i bliska osoba to towarzystwa. W dzieciństwie spędzała czas na zabawach z rodzeństwem na podwórku, np. w berka, chowanego, budowanie domków. W życiu dorosłym też to robi, tylko że w pracy. W czasie wolnym natomiast pływa, gotuje, wychodzi ze znajomymi na miasto lub gra z nimi w gry planszowe. Dzięki zamiłowaniu do planszówek praca w przedszkolu jest dla niej przyjemnością, a nie obowiązkiem. Najbardziej denerwuje ją niepunktualność, brak organizacji i nieporządek w mieszkaniu. By poprawić jej humor wystarczy zaledwie miłe słowo i uśmiech. Relaksuje się słuchając podcastów i muzyki. Chętnie zjada tradycyjne potrawy kuchni polskiej, ale nie pogardzi też makaronem pod każdą postacią.

Prawdziwa przyjaciółka dzieci i zwierząt. Jej pierwsze wspomnienia dotyczą zabaw w szkołę, więc kompetencji nauczycielskich nabywa już od dawna. Kocha psy i to na nich skupia swoje zainteresowania, choć nie jest jej obojętny los wszystkich zwierząt, nie tylko domowych pupili. Relaksuje się podczas spacerów po lesie oraz zabaw ze swoimi czworonogami. Wolny czas poświęca rodzinie. Wraz z mężem często odwiedza dom rodzinny, a gdy tego nie robi, to chętnie doprowadza swoje mieszkanie do perfekcyjnej czystości. Jest bardzo zorganizowana i nie lubi odkładać niczego na potem. Dużo się uśmiecha, czym zaraża też innych. Jest pomocna i uprzejma. Często stawia dobro innych ponad swoim. Mimo wewnętrznego spokoju denerwuje się, gdy wokół niej panuje bałagan. Nie znosi plotek i niesprawiedliwości. Nie lubi też wychodzić z domu w deszczowe dni. Humor poprawia jej truskawkowa czekolada i rozmowy z siostrą. Uwielbia słodycze w każdej postaci, ale na bezludną wyspę nie zabrałaby słodkości tylko podręcznik do survivalu.

Bożena Kwiatkowska – pomoc nauczyciela;
Sprytne Kotki

Kobieta z klasą. Jej życzliwość i dobre maniery sprawiają, że każdy czuje się dobrze w jej towarzystwie. Na pytanie czym się interesuje odpowiada tajemniczo - wszystkim, co pomaga uczynić prozę życia bardziej kolorową. Wolny czas stara się wypełniać aktywnie. Jest dobra w rozwiązywaniu problemów poprzez kompromisy. Denerwuje ją ludzka bezmyślność, ale przyjemna rozmowa na luzie zawsze poprawi jej humor. Podobnie jak warzywa, owoce i dobre ciacho. Lubi relaksować się spacerując po lesie. Z dzieciństwa pamięta najbardziej wieczorne rozmowy i śmiechy z rodzeństwem w łóżku tuż przed zaśnięciem. Teraz również nie wyobraża sobie życia bez rodziny, dlatego właśnie ją zabrałaby na bezludną wyspę.

Elżbieta Wieliki – pomoc nauczyciela;
Brykające Tygryski

 Osoba uprzejma, opanowana, skromna, rozsądna, a przy tym świetna obserwatorka. Nic nie umknie jej uwadze, co w pracy z dziećmi jest niezaprzeczalnym atutem. Wolny czas lubi spędzać na łonie natury spacerując lub jeżdżąc na rowerze. Zamiłowanie do przebywania na świeżym powietrzu ma już od dzieciństwa, o czym może świadczyć jej pierwsze wspomnienie związane z zabawami na wiejskim podwórku. Mimo swojej spokojnej natury, czasem coś psuje jej humor. Poprawia go sobie wtedy kupując nowe ciuszki. Zważywszy na to, że najbardziej denerwuje ją niesprawiedliwość, której jest sporo w dzisiejszym świecie, można się domyślać, że ma już pełną szafę ubrań. Jej niezawodnym sposobem na relaks jest kąpiel w basenie i masaż. Interesuje się podróżami. Zwiedziła już wiele ciekawych miejsc na świecie i marzy o zobaczeniu kolejnych. Dlatego nie jest jej straszny pobyt na bezludnej wyspie. Zawsze to nowe miejsce do odkrycia. Rozsądek nakazałby jej jednak zabranie butelki z filtrem, zapałek i książek. Tęskniłaby tam pewnie za zupą pomidorową, pierogami i deserami z bitą śmietaną, bo to lubi jeść najbardziej.